|
||||||||
Een staaltje Europese samenwerking mag men wel zeggen over dit project, het Zwitserse piano trio Vein dat de krachten bundelt met de Zweedse Norbotten Big Band om een album op te nemen in Katowice in Polen en dat voor het Duits/Nederlandse label Double Moon. Het jazzpiano trio Vein heeft een geheel eigen plek in het dichtbevolkte veld van Europese piano trio’s met de repertoire keus en muzikale invulling van hun albums. De tweeling broers Michel en Florian Arbenz zijn de pianist en drummer van het trio, Thomas Lähns is de contrabassist. Hun vorige album bestond uit een eigen interpretatie van het werk van de klassieke componist Ravel en nu is er dan de samenwerking met de Norrbotten Big Band van dirigent Joakim Milder. Zo op het oog nogal een waagstuk, niet in het minst daar het hun 13e album betreft, maar het resultaat mag er zijn ! De cd is samengesteld als een zesdelige suite, Florian Arbenz schreef drie composities ( “Boarding the beat”, “Fast Lane”en “Groove Conductor”) en Michael Arbenz nam er twee voor zijn rekening ( “Under Construction”en “Passacaglia”), het resterende nummer “Willi’s pool” is van bassist Thomas Lähns. Alle arrangementen zijn van Michael Arbenz. De synthese tussen het trio en de big band werkt voortreffelijk, zij vormen echt een verlengstuk van elkaar en dat was ook de intentie van Vein, hun muziek mocht niet ten onder gaan in het geluid van de big band, maar die moest juist functioneren als een verlengstuk van het trio zonder dat de flexabiliteit en de interactie van de drie verloren zou gaan en dat is wonderwel geslaagd. De arrangementen zijn dan ook meer gepositioneerd in een symfonische zin dan in die van een big band. Er wordt wel enorm geprofiteerd van de solistische capaciteiten van de muzikanten van Norbotten met een hoofdrol voor trombonist Arvid Ingberg die vooral excelleert in “Under Construction”. In het 15 minuten lange openingsnummer is er een hoofdrol voor Michael Arbenz op de piano en voor Hakan Broström op sopraan sax. Bassist Thomas Lähns schreef “Willi’s Pool” en dat is goed te horen in de klankkleur met een sterke nadruk op de lage tonen zoals de bas en de trombones. “Fast Lane” laat alleen het trio horen, een razendsnel nummer dat goed laat horen dat het tempo niet ten koste gaat van de finesse en het vederlichte touché. Spannend is het nummer “Under Construction” met een lange bassolo van Thomas waarna de blazers invallen en de muziek zich caleidoscopisch ontwikkelt, razend knap. Heel relaxed klinkt het nummer “Passacaglia”, het neigt naar klassieke kamermuziek. Het volgende mag worden overgeslagen ( passacaglis is een term uit de klassieke muziek en waarschijnlijk afgeleid van een 16e eeuwse Spaanse dans, het gaat om een compositie in een meestal 3-delige maatsoort over een baslijn die doorgaans alleen klinkt en vervolgens herhaald wordt waarbij de boven- en middenstemmen een contrapuntische en harmonische relatie met deze basmelodie aangaan). Met het swingende “Groove Conductor” bevinden we ons in ander vaarwater en zijn we tevens alweer aan het eind van dit superieure album. Michael etaleert nogmaals wat een virtuoze klavierleeuw hij is, het sonore vervormde geluid van de el. bas van Petter Olofsson en de vervormde trompetsolo van Dan Johansson dienen hier ook te worden vernoemd, een elektronische touch die wonderwel werkt. De Norbotten Big Band heeft al eerder samengewerkt met solisten zoals John Surman en Django Bates. De band heeft de volgende bezetting : Joakim Milder ( dirigent), Bo Strandberg, Jacek Onuszkiewicz, Dan Johansson, Elin Andersson (tpts, flugelhorns) Andrea Andreoli, Michal Tomaszczyk, Arvid Ingberg (tbns). Björn Hängsel (bastbn) Häkan Broström (ss,as) Jan Thelin (as,clt,basclt, contrabasclt) Mats Garberg (ts, flt) Robert Nordmark (ts,clt) Per Moberg(bar., flt) Petter Olofsson (el. bs). Jan van Leersum
|
||||||||
|
||||||||